به نقل از «فرارو»

بر سر این قارچ، جنگی خونین در جریان است!

تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۲۰۸۶

فرارو- یافتن و فروش قارچ ترافل تجارت بزرگی محسوب می‌شود و برخی در تلاش هستند تا با مسموم کردن سگ‌هایی که به عنوان «شکارچیان ترافل» شناخته می‌شوند رقابت در این عرصه را از بین ببرند.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، در صبحی روشن در ارتفاعات کومونه خواب آلوده کامراتا نُوا سگی کوچک به نام «بِلا» در میان درختان توس (غان) در حال جست و جو بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

صاحب‌اش بیل بلندی در داشت و او را تشویق می‌کرد. بلا به سمت درختی رفت و زیر برگ‌های مرده ریخته شده بر روی زمین را جست و جو کرد. «رناتو توماستی» ۸۰ساله صاحب بلا گفت: «یافتیم. طلای سیاه». سپس او و گروهی دیگر از شکارچیان ترافل بلا را در جنگل دنبال کردند جایی که او به سمت درخت دیگری رفت. توماستی فریاد زد: «جلو نرو، ولش کن»! مردان جوان جلوتر دویدند و بلا را از جسد یک روباه دور کردند.

جسد روباه نشانه‌های مرگ ناشی از مسمومیت با استریکنین را نشان می‌داد: چشم‌های خون آلود با اخمی دردناک. شکارچیان ترافل با غم و اندوه جسد روباه را تماشا می‌کردند. پلیس محلی منطقه را به عنوان صحنه جرم قلمداد کرد و بررسی‌ها را آغاز نمود. توماستی با مقصر دانستن «قاتلان ناشناس» می‌گوید هدف آنان از بین بردن رقابت برای در انحصار نگه داشتن جنگل‌های غنی از ترافل در دستان خود است. او می‌گوید: «ممکن بود به جای این روباه یکی از سگ‌های ما قربانی می‌شد».

مردان اطراف او به نشانه تایید سرشان را تکان دادند و سیگار می‌کشیدند. آنان از جنگ‌هایی که همیشه بر سر ترافل ایتالیا رخ داده خشمگین بودند. «بلاردو براوی» ۴۶ساله با ناراحتی فریاد زد: «این قتل عام باید پایان یابد»!

شکارچیان ترافل و سگ‌های‌شان با یکدیگر در میان مه‌های پاییزی و برف‌های زمستانی کار می‌کنند تا ترافل‌ها را از زیر خاک بیابند گنجینه‌هایی که روی پاستا تراشیده می‌شوند، در سس‌ها رنده می‌شوند و یا برای پیچیده‌ترین و ثروتمندترین ذائقه‌ها به روغن افزوده می‌شوند.

شکار ترافل سنتی است که اغلب برای طبقات بالا قلمداد می‌شود و الهام بخش تجارب گردشگری لوکس، موزه‌ها و فیلم‌ها بوده است. یکی از مردان مسن در مستند «شکارچیان ترافل» در سال ۲۰۲۰ میلادی گفته بود: «اگر سگ من بمیرد من نیز می‌میرم».

با این وجود، کاوشگری برای یافتن ترافل در ایتالیا در کمین خطر از سوی قاتلان تشنه پول است. قارچ‌هایی که کم‌تر به عنوان معطر کننده غذای لذیذ ایتالیایی قلمداد می‌شوند و بیش‌تر الماسی خونین قلمداد شده‌اند که جنگی مخفیانه، مرگبار و همیشگی بر سر آن در جریان است.

برای محافظت از مناطق غنی از ترافل‌های پرسود شکارچیان بومی به دنبال ترساندن خارجی‌ها و حذف رقبا از طریق منفجر کردن کامیون ها، تیراندازی به سوی خودروها و ضربه زدن به یکدیگر به وسیله بیل بوده اند. در سال ۲۰۱۸ میلادی یک سگ نژاد اسپرینگر اسپانیل به نام «ویلا» ششمین سگی بود که در بازه زمانی دوساله در ایتالیا به دلیل یافتن ترافل به قتل رسید.

توماستی که رئیس افتخاری انجمن شکارچیان ترافل منطقه لاتزیو است به «نیویورک تایمز» می‌گوید: «سالی صدها سگ کشته می‌شوند. این به خاطر طلای سیاه در سراسر ایتالیا رخ می‌دهد».

به نظر می‌رسد که بیش‌تر خشونت‌ها در منطقه مرکزی ایتالیا در آبروتزو که هم مرز با کامراتا نُوا می‌باشد رخ داده است و موارد مسمومیت به قدری زیاد بوده‌اند که بتوان آن را قتل عمدی دانست. شکارچیان ترافل می‌گویند که بسیاری از خشونت‌ها به ندرت ظاهر می‌شود زیرا صاحبان سگ نمی‌خواهند مزارع مخفی ترافل آنان شناخته شود. در عوض، انتقام جویی از طریق چاه یا مزرعه آب مسموم انجام می‌شود. گاهی اوقات این اقدام تلافی جویانه تلفات از میان افراد غیر نظامی و معمولی را نیز به همراه داشته است.

در تاریخ ۷ ژانویه مارتینا ارکولی و اعضای خانواده‌اش با براندو سگ نژاد لابرادور شکلاتی رنگ یک سال و نیمه‌شان در سیمبروینی در حال طبیعت گردی بودند. براندو یک هات داگ مسموم خورد و جان‌اش را از دست داد. «وینچنزو پلوسی» ۶۷ساله صاحب کافه‌ای که بدلیل قهوه‌هایش معروف است می‌گوید: «این درست نیست که دنیا ما را به این دلیل بشناسد. این در حالیست که ۵۴ فیلم وسترن در اینجا فیلمبرداری شده اند».

چند ساعت پیش از آن که بلا جسد روباه را پیدا کند توماستی به سایر شکارچیان ترافل با لباس‌های استتار و کت‌های انجمن ملی شکارچی ترافل ایتالیا در خارج از بار آقای پلوسی پیوست. آنان قصد کمک کردن به پلیس ملی را داشتند تا منطقه‌ای که براندو در آنجا هات داگ مسموم خورده بود را پاکسازی کنند. در میان آنان «آنتونیو موراسکا» ۶۲ساله نیز حضور دارد. «تور» سگ او نیز یک هات داگ مسموم خورده بود.

او می‌گوید: «من آن را از دهان‌اش بیرون آوردم اما او دوباره یک هات داگ دیگر را در دهان‌اش گذاشت. او را به شهر بازگردانیم. دهان‌اش کف کرده بود. او را مجبور کردیم تا نمک بخورد تا شاید استفراغ کند اما چشمان‌اش قرمز شده بود. پاهایش را دراز کرد. پیش از آن که به درمانگاه برسیم مرده بود». مردهای اطراف او سرشان را تکان دادند. توماستی می‌گوید: «برای ما سگ مانند یک کودک است. در واقع، حتی بیش از یک کودک برای‌مان ارزش دارد».

توماستی با حسرت درباره سگ کشته شده‌اش «تام» (پدر بِلا) که نام مستعارش «گلادیاتور» بود صحبت کرد. او نام «رناتو» و «تام» به عنوان «زوج برنده» را روی بیل خود حک کرده است. او می‌گوید پس از مرگ آن سگ تمام روز گریه می‌کرد.

این صمیمیت و هم چنین ظرفیت بالقوه سگ‌های شکارچی ترافل به منظور درآمدزایی برای صاحبان‌شان باعث شده تا شکارچیان ترافل در افشای آدرس خانه و محل نگهداری سگ های‌شان احتیاط کنند زیرا قاتلان ناشناس هات داگ‌های مسموم را به حیاط خانه‌ها پرتاب می‌کنند و یا هات داگ‌ها را در مسیر مورد علاقه سگ‌ها قرار می‌دهند. برخی از صاحبان سگ‌های سیستم‌های نظارتی نصب کرده اند.

توماستی و دوستان‌اش گلایه می‌کردند که در میان شکارچیان تراقل یک رمز سکوت وجود دارد. او می‌گوید: «حقیقت این است که قاتلان شاید یکی از ما باشند». «ماریو مورگانتی» ۶۲ساله یکی از دوستان‌اش به او گفت: «وقتی این حرف را می‌گویی به من نگاه نکن»!

منبع: فرارو

کلیدواژه: ترافل او می گوید هات داگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۲۰۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آفلاتوکسین چیست؟ سمی خطرناک در آجیل با ...

آفلاکتوسین یکی از اعضای خانواده سم‌های تولید شده توسط قارچ‌های خاصی است که در دانه‌ها و محصولات کشاورزی مثل بادام زمینی، پنبه، ذرت و بادام درختی یافت می‌شوند. قارچ اصلی آن‌ها که آفلاتوکسین را تولید می‌کند، آسپرگیلوس و آسپرگیلوس پاراسیتیکوس نام دارد که در نواحی گرم و مرطوب زندگی و رشد می‌کنند.

به گزارش نمناک، قارچ تولید کننده آفلاتوکسین می‌تواند دانه‌ها را در زمین تولید کند که همراه با محصولات اصلی برداشت شود و حتی در انبار‌های ذخیره و نگهداری نیز برود.

افراد چگونه در معرض آفلاتوکسین قرار می‌گیرند؟

افراد با خوردن این محصولات آغشته شده مثل بادام زمینی یا با مصرف گوشت‌ها و محصولات لبنی حیواناتی که این غذا‌ها را خورده اند، ممکن است که در معرض آفلاتوکسین قرار بگیرند. کشاورزان و دیگر کارگران زمین نیز ممکن است از طریق آلودگی‌های تولید شده هنگام فرآیند تولید محصول به آفلاتوکسین مبتلا شوند.

چه سرطان‌هایی با آفلاتوکسین مرتبط هستند؟

قرار گرفتن در معرض آفلاتوکسین می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد.

چگونه خودمان را کمتر در معرض آفلاتوکسین قرار دهیم؟‌

می‌توانید با خرید محصولاتی از جمله بادام زمینی، کره بادام زمینی فقط از برند اصلی این خطر را کاهش دهید و همچنین قسمت‌های بدون رنگ، کپک زده و چروکیده را نیز از آن جدا کرده و دور بریزید و برای به حداقل رساندن خطر این ماده، سازمان غذا و داروی جهانی غذا‌هایی را که حاوی آفلاتوکسین هستند، مثل کره بادام زمینی و خود بادام زمینی را چک می‌کند که بدون رنگ باشد. تحقیقات انجام شده هنوز هیچ بیماری را به دلیل آفلاتوکسین گزارش نکرده است، اما این سم در بعضی کشور‌های دیگر حادثه آفرین بوده است.

جالب این جاست که نمی‌توانید سم آفلاتوکسین را ببینید یا بو کنید و همین ذرات کوچک باز هم خطرناک هستند. مطالعات نشان می‌دهد که اگر این ماده را بیشتر از ۱ گرم مصرف نکنید، خطری برایتان ندارد، یعنی باید کم‌تر از یک قاشق از این ماده در ۱۰۰۰۰۰ کیلوگرم ماده غذایی وجود داشته باشد که آسیبی به بدن شما نمی‌رساند. ۱۰۰۰۰۰ کیلوگرم غذا را می‌توان در یک شهر کوچک پخش کرد.

سم موجود تولید شده توسط قارچ‌های رایجی هستند که در هر جایی از خاک یافت می‌شوند و به همین دلیل احتمال وارد شدن آن‌ها به غذا بعد از برداشت محصول وجود دارد.

دانه‌هایی که از آفلاتوکسین تاثیر می‌گیرند

حبوبات یا محصولات بر پایه حبوبات جزء اصلی‌ترین غذا‌های مصرفی در سراسر جهان هستند. در بین حبوبات، برنج و ذرت بیشترین احتمال برای دارا بودن آفلاتوکسین در شرایط طبیعی را دارند. آفلاتوکسین‌ها می‌توانند هم قبل و هم بعد از برداشت تولید شوند.

گزارشات نشان می‌دهد که برنج بیش از همه مستعد این است که آفلاتوکسین داشته باشد. رشد قارچی نیز بیشتر در اطراف محصولاتی صورت می‌گیرد که رطوبت بیشتری داشته باشند و در نتیجه بی رنگی در غلات به وجود می‌آید که کیفیت آن را نیز دچار مشکل می‌کند.

لوبیا‌ها و بادام زمینی نیز در رژیم‌های غذایی مخصوصا در آفریقا یک مکمل محسوب می‌شوند، اما باز هم احتمال دارا بودن آفلاتوکسین در آن‌ها وجود دارد. میزان رشد قارچ و تولید آفلاتوکسین‌ها در حبوبات به دما، رطوبت، نوع خاک و محل ذخیره محصولات بستگی دارد.

این ماده را می‌توان در محصولات مختلفی از جمله فلفل سیاه، زردچوبه، هل، میخک، زیره سبز، گشنیز و زنجبیل یافت. علاوه بر وجود آفلاتوکسین در تخم مرغ‌ها و شیر خام گاو گزارش شده است. از آن جایی که دانه‌های تحت تاثیر قرار گرفته به آفلاتوکسین‌ها اجازه می‌دهند که وارد زنجیره غذایی شوند، بنابراین بیشتر تخت تاثیر شرایط اقلیمی قرار خواهند گرفت.

شرایط اقلیمی و ارتباط آن با تولید آفلاتوکسن

تغییرات آب و هوایی مشخصا می‌تواند روی کیفیت و در دسترس بودن غذا‌های مصرفی تاثیرگزار باشد. با افزایش جمعیت در سراسر جهان، تاکید اصلی روی امنیت غذایی مخصوصا غذا‌هایی است که درخواست بیشتری از سمت مصرف کننده دارد.

محتوای آفلاتوکسین می‌تواند روی هزاران کیلومتر از زمین کشاورزی حاوی محصول تاثیر بگذارد که این مناطق معمولا در قسمتی از آسیا، آفریقا و آمریکا هستند که گرم‌تر از بقیه جا‌ها می‌باشند. تغییرات اقلیمی نه تنها می‌تواند باعث افزایش تولید آفلاتوکسین شود، بلکه ساختار کیفی آن را نیز قوی‌تر می‌کند.

محتوای آفلاتوکسین در مراحل اولیه در طول رشد دانه و در مرحله دوم در طول بالغ شدن دانه ایجاد می‌شود. حال هرچقدر که منطقه گرم تر، مرطوب‌تر و یا حتی گرم، اما خشک باشد، این تولید قارچ بیشتر خواهد شد.